De kost van een appartement varieert aanzienlijk. Men betaalt ongeveer 30000 pond voor een studio of een appartement met één slaapkamer in een kleine stad en 300000 pond voor een nieuw appartement met twee slaapkamers en twee badkamers in Londen.
In de laatste jaren zijn de huurprijzen in Londen aanzienlijk gestegen. Men geeft 600 tot 700 pond per vierkante meter ft2 (6500 tot 7500 pond per m2) in hoofdgebieden. Één jaar lidmaatschap bij een sportcentrum of gezondsheidsclub is in de prijs mogelijk inbegrepen. Denk er aan dat dit echter niet goedkoop is.
Vaak kosten deze diensten veel, vb. 4000 pond per jaar, hoewel er warm water en verwarming mogelijk inbegrepen is. Goedkopere appartementen kan men vinden in de Docklands en ten zuiden van de Theems, waar men al iets kan vinden voor 250 pond per ft2 (2,700 per m2). Appartementen in steden zijn een goede investering en men kan ze gemakkelijk verhuren. Men gaat er steeds vanuit dat de huurmarkt niet verzadigd is. De best verkochte studio's zijn ruim en hebben tenminste twee slaapkamers en een aantrekkelijk uitzicht. In veel geliefde gebieden koop je gewoonlijk een woning die nog onder constructie is.
Controleer bij een ouder bouwproject of de toegang tot privé terrein en parkeerplaats in de prijs is inbegrepen. Bij nieuwere bouwprojecten moet je extra betalen voor een garage of een parkeerplaats in de ondergrondse ruimte.
Als je een woning aanschaft, ga dan de prijs na die men betaalt voor gelijkaardige woningen in hetzelfde gebied. Denk er aan dat de verschuldigde prijs meer te maken kan hebben met de omstandigheden van de verkoper dan de prijs van andere woningen. Tracht te weten te komen hoeveel woningen er te koop staan. Indien het er veel zijn, probeer te weten te komen waarom aangezien dit te maken kan hebben met structurele problemen. Ga je met de aankoop door, onderhandel dan over de prijs.
Mensen die in een appartement wonen moeten kosten betalen voor het onderhoud van gemeenschappelijke terreinen en gezamenlijke diensten. De kosten worden individueel berekend. Er wordt een verhouding van de gemeenschappelijke delen toegekend aan iedere eigenaar en dit hangt af van het aantal appartementen.
Bij deze lasten is er ook verwarming en warm water inbegrepen. De freeholder verschaft de bouwverzekering maar ook moet je een aansprakelijkheidsverzekering hebben voor mogelijke schade die je veroorzaakt aan anderen (vb. een overstroming of brand).
Controleer altijd hoeveel je moet betalen en of er bijkomende kosten zijn vooraleer je een gezamenlijke woning aankoopt. Er wordt maandelijks of tweemaal per jaar een factuur gestuurd. Aan het eind van elk jaar, wanneer de consumptie gekend is, wordt de schuld vereffend (men kan er wel al eens van verschieten). Wanneer je een appartement koopt van een vorige eigenaar, vraag dan naar een duplicaat van de kosten van vorige jaren. Eigenaars liegen wel al eens over de kosten en vooral wanneer ze hoog zijn.
De kosten variëren aanzienlijk en kunnen soms duizenden ponden bedragen voor luxueuze woningen met veel voorzieningen zoals een gezondheidscentrum en zwembad. Jaarlijks kunnen ze ook stijgen.
Bij een appartementenblok met conciërge zullen er hogere gemeenschappelijke kosten zijn dan zonder. Het is echter wel aangeraden om een appartement te kopen waar er een conciërge aanwezig is in het gebouw. Als er een bedrijf is die verantwoordelijk is voor het beleid en onderhoud van de appartementenblok zullen de kosten ook hoger oplopen. Het gebouw wordt echter wel beter onderhouden. Hogere kosten zijn niet een nadeel (als je je het kunt veroorloven) als je waarde voor je geld krijgt. De waarde van het appartement hangt af van de kwaliteit van het beleid en het onderhoud.
Regelmatig zijn er onenigheden over de kosten en geschillen tussen eigenaars en huisbazen zouden moeten worden voorgelegd aan een Leasehold Valuation Tribunal (LVT). Deze instantie is samengesteld uit een consulent, een schatter en een derde ervaren persoon. In het verleden dreigden logementhouders ermee om gerechtelijke actie te ondernemen om eigenaars van appartementen te intimideren zodat ze hogere kosten betalen. Vele huisbazen hebben hun lasten aanzienlijk verhoogd de laatste jaren en vele mensen moesten veel betalen voor grote herstellingswerken (zie hieronder). Vraag wettelijk advies en laat de huurovereenkomst controleren door een advocaat vooraleer je iets koopt.
Het huren van de grond waarop het appartementsgebouw zich bevindt noemt men erfpacht. Men betaalt jaarlijks tussen 100 en 200 pond. De huur geeft gewoonlijk aan of de erfpacht vast is en of ze herzien kan worden na een bepaalde periode.
Contracten zijn wettelijke bindingen waarbij men de freeholder en leaseholder beperkt in zijn handelingen. Beperkingen zijn wetten die bepalen hoe leaseholders zich dienen te gedragen. Ze omvatten gewoonlijk de volgende zaken: geluidsniveau, het houden van huisdieren, huren, decoratie en planten (het plaatsen van struiken), afval verwijdering, het gebruik van turnzalen en andere faciliteiten, parking, zakelijk – of professioneel gebruik, en het ophangen van wasgoed. Controleer de wetten en bespreek de zaken waar je onzeker van bent met de bewoners. Permanente bewoners zouden moeten vermijden om iets te kopen waar er veel appartementen verhuurd worden, vb. appartementen die vrijstaan. In Londen heb je echter weinig keuze.
In vele Londense buurten hebben appartementen privé tuinen die bewoners mogen betreden. Hierdoor kan de kost van de woning wel stijgen. De gezamenlijke tuinen van Londen dateren uit de 19de eeuw wanneer de fatsoenlijke heren naar de stad kwamen voor het seizoen. Er zijn strenge regels en wetten bij gezamenlijke tuinen zoals: geen dieren (een hond kan wel toegelaten worden), balspelen, barbecues, grote feestjes en kinderen zonder toezicht. De bewoners moeten een jaarlijkse kost betalen en krijgen een sleutel.